از امر و نهی کردن بی مورد کودکان ، بپرهیزید.

نمی دونم چرا ما بزرگتر ها در برابر کودکانمان اینقدر از افعال منفی استفاده می کنیم.

مثلاً وقتی دست کودکمون رو می شوییم تا اون رو برای خوردن غذا آماده کنیم وقتی می بینیم دستش رو به میز و یا هرجای دیگه ای  می زنه با عصبانیت و صدایی که نزدیک به فریاده بهش می گیم دستت رو به جایی نزن و کودکمون چون دلیلی برای دست نزدن به اشیاء دیگه پیدا نمی کنه باز هم اون کار رو تکرار می کنه و ما بزرگترها باز هم می گیم مگه نگفتم دستت رو به جایی نزن هان! و با خودمون فکر می کنیم که کودکمون با ما لجبازی   می کنه.

چرا هیچوقت دنبال راه حله بهتری نمی گردیم؟؟؟

مثلاً:

1-اگه کودکمون به سنی رسیده که می شه براش دلیل آورد و قانعش کرد بعد از جمله ی دستت رو به جایی نزن حتماً علتش رو هم واسش توضیح بدیم.

2-اگه هنوز به سنی نرسیده که متوجه علت کارها بشه ، یه بازی واسش طراحی کنیم.

مثل اینکه: ما می ریم و هردو با هم دست هامون رو می شوییم بعد ، هر دو دستمون رو بالا می گیریم؛ قانون بازی اینه که دستمون نباید به هیچ جایی بخوره ، هر کس دستش بیشتر به جایی نخوره اون برنده است.

در ضمن باید به همه ی مامان های خوب و مهربون یادآوری کنم که از امر و نهی کردن بی مورد کودکتون ، بپرهیزید به دو علت:

1-امر و نهی کردن بی مورد، اعتماد به نفس کودکان رو پائین میاره بهتره به جای امر و نهی کردن چند تا گزینه رو بهش پیشنهاد بدین تا خودش یکیش رو انتخاب کنه.

2-امر و نهی کردن بی مورد و وسواس بيش از اندازه مادر منجر به بروز مشكلات عصبي و پرخاشگري در كودك مي شود.

تهیه و تنظیم : ساجده طالبی