انواع بازی با انگشتان دست!

بعضی وقت ها اسباب بازی های جورواجور هم برا بچه ها تکراری می شن و دنبال یه تنوع هستند. و یا وقتی بیرون هستیم و دسترسی به اسباب بازی نداریم و با کمبود امکانات مواجهیم، این انگشتان ما هستند که به دادمون می رسن. البته کار با انگشتان و توجه کودک را به سمت انگشتانش جلب کردن، باعث افزایش دقت و هوش کودک هم میشه و انتقال احساسات و عشق هم از نوک انگشتان خیلی بهتر انجام میشه.

بازی های انگشتی خیلی برا بچه ها جذابن. حتی بعضی وقتها بعنوان قصه ی شب هم میشه ازشون استفاده کرد، چون همینکه انگشتت رو میکشی کف دست بچه ، انگاری خوشش میاد و چشاش سنگین میشه و تن صدایی که درگوشی هست هم، کمک می کنه به ریتم خوابش.

انواع بازی ها رو میشه به کمک انگشتها انجام داد:

 شعرهای انگشتی که نمونه اش رو در قبل دیده ایم و حتما شما هم نمونه های زیادی از اونا بلدید و یا حتی اختراع خودتونه که از شنیدنش خوشحال میشیم.  (نمونه اش کتابای بازی با انگشتان هستش که یه مثالش رو توی بازی با انگشتان؛  می تونید ببینید)

 می تونیم نقاشی های کوچیک و گوناگون رو روی انگشتامون بکشیم ، اونوقت روی کاغذ و یا هر جای مُجازی، مُهر بزنیم. (اگه یادتون باشه ،همون کاری که دهه شصتی های عزیز روی پاک کن هامون انجام می دادیم).

 هر انگشت می تونه نماد یه شخصیت باشه. مثلا از مامان و بابا و نی نی هاشون گرفته تا مادربزرگ و پدربزرگ و عمه و خاله و دایی و عمو  و یا حتی صغری خانم و اصغر آقا  همسایه بغلیمون و این حرف ها. اونوقت با این شخصیت ها یه سناریو تنظیم کنیم و برا بچه نمایش اجرا کنیم. برا بچه های کوچیکتر که مفهوم نمایش های طولانی مدت رو نمی فهمن، میشه دالی بازی کرد، به این ترتیب که همه ی انگشت ها مشت میشن و با صدا کردن هر شخصیت ، همون انگشت بالا میاد و دالی می کنه و سلام علیک و روبوسی با بچه و قلقلک و این حرف ها. البته صدا کردن شخصیت ها اگه با بچه ها باشه براشون جذاب تره.

 انگشتان دست به حالت وارونه می تونن نقش دو تا پا رو بازی کنن. این دو تا پا میشه یه مورچه باشه که برا قلقلک دادن فرزند دلبندمون اومده. 

یه بازیِ دیگه که البته برا بچه های یه خورده بزرگتره و توش یه نخ هم دخالت داره، همون بازی های بچگی های خودمونه که نخ رو به حالت های مختلف دور انگشتای دست در میآوردیم (که البته همون موقع هم من حالت های زیادی بلد نبودم ، اگه شما متخصص این بازی بودید یاد ما هم بدید خوشحال میشیم. )

 بازی دیگه سایه بازی هستش. اگه جایی هستیم که نور کافی نیست بوسیله ی گوشی هامون می تونیم نورپردازی کنیم.

 ساخت عروسک های انگشتی خیلی ساده بوسیله ی کاغذ. 

 کف دست کودک‌تان را باز کنید و خط‌ها را نشان او بدهید و در حالی که انگشت‌تان را روی هر یک از خط‌ها می‌کشید شعر زیر را برایش بخوانید:

 -  اینجا یه جاده‌اس! اینجا یه خرگوش می‌دوه، اینجا یه گنجشک می‌پره، اینجا علف روییده! بزی داره می‌چره...

این بازی به کودک کمک می‌کند بافت دست خود را بهتر بشناسد و در ضمن به وسعت دست خود پی‌ببرد. اگر برق اتاق را خاموش کنید و تنها با چراغ‌قوه کف دست او را روشن نگه دارید لذت بازی دوچندان خواهد شد!

 حالا که زمستون رسیده و روی شیشه ها رو بخار میگیره می تونیم توی ماشین یا هرجای دیگه، نقاشی های خلاقانه با انگشت و دست روی بخارهای شیشه داشته باشیم. از نمونه های نقاشی های انگشتی که در بالا دیدیم می تونیم استفاده کنیم. یه نمونه هم نقاشی «کف پای وروجک هستش» که زمان بچگی هامون خیلی ما رو سرگرم می کرد. با کشیدن این کف پا روی شیشه و بالا رفتن اون از شیشه می تونیم داستان تخیلی هم تعریف کنیم و کلی با هم سرگرم بشیم.

(یعنی من واقعا شرمنده ام به خاطر این عکس، از بی امکاناتی و عجله مجبور شدم فقط محض اطلاع از مراحل کار ، این کار رو با خودکار و دفتر و با این وضع فجیع انجام بدم :دی)

 نقاشی با انگشت روی فرش یا هوا و حدس زدن اون توسط کودک هم می تونه یه بازی جذاب برای بچه ها باشه. بسته به سن بچه ها میشه این بازی رو سخت تر و یا آسون انجام داد. برای بچه های باسواد میشه کلمات رو نوشت و از بچه ها بخواهیم حدس بزنن چی نوشتیم. 

می تونیم چشم بچه ها رو ببندیم و شئی رو به دستشون بدیم و از اونها بخواهیم به وسیله ی لمس کردن اون شیء رو حدس بزنن. 

  می تونیم روی هر کدوم از انگشتها حالتهای مختلف چهره رو نقاشی کنیم (مثلا خندان، گریان، عصبانی، ناراحت و...) بعد برا بچه ها یه ماجرایی رو تعریف کنیم و طی تعریف کردن اون ماجرا از بچه ها بپرسیم که شخصیت موردنظر الان چه شکلیه؟ مثلا تعریف می کنیم که علی دندوناشو مسواک نکرده بود، بعد بپرسیم مامان علی الان چه شکلیه؟

 می تونیم اشکال هندسی رو با انگشتامون درست کنیم و یا از بچه ها بپرسیم که شکل موردنظر رو با انگشتش درست کنه.

 سوالهایی رو بپرسیم که جوابش عدد باشن و از بچه ها بخوایم که تعداد رو فقط با انگشت نشون بدن . مثلا چند تا دماغ داریم، چند تا گوش، چند تا مامان، ماشین چند تا چرخ داره و یا موتور و... . بعد برا هیجان بیشتر سرعت پرسش ها رو بیشتر کنیم و یا  سوالهایی بپرسیم که تعدادش از تعداد انگشتای دست بیشتر باشه و خلاقیت بچه ها رو توی جواب دادن ببینیم و لذت ببریم.

 این بازی ها و کلی بازی های دیگه مثل گل یا پوچی که ریشه در تاریخ داره ، میتونه بهترین اوقات رو برا ما و بچه ها فراهم کنه.

 منبع:وبلاگ مدرسه مامان ها(تاریخ 27 بهمن 92)، تهیه و تنظیم:مرثا نورانی.