گزارش از کلاس شیرین تر از عسل(حدیث امام علی(ع))

وقتی کودک درونت زنده باشه و بهش رجوع کنی و از خودت بازی درست کنی و با استقبال خوب بچه ها رو به رو شود،انرژی مضاعف می گیری برای فکر کردن به یه بازی جدید دیگری.

 بچه ها کنترل بازی کردند؛ یعنی این که بچه ای که حدیث امام علی (ع) رو بهتر می خواند،کنترل رو دستش می گرفت و بچه های دیگر،به فرمان های او مثل: بچرش،جلو بیا،عقب برو،مسواک بزن،بخند،جوراب بپوش و... گوش می دادند و اجرا می کردند.

بازی بعدی،بازی "دستمال آبی بردار" بود؛ یعنی بچه ای که بهتر حدیث رو می خواند،دستمال آبی رو برمی داشت و در حالی که می خواند: دستمال آبی بردار،پر از گلابی بردار،می دوید و دستمال رو پایین و بالا می کرد و بچه ها هم به دنبال او می دویدند و می خندیدند.بازی خوبی برای تخلیه انرژی بود.

بازی بعدی"جایت را عوض کن" بود: بچه ها دو به دو، روبه روی هم ایستادند و هرگاه نام هرکدامشان برده می شد باید با یکدیگر جایشان را عوض می کردند. در مراحل بعدی علاوه بر عوض کردن مکانشان باید حرکتی رو هم،مثل دست زدن،نشستن و ایستادن و...رو انجام می دادند.

مربی: مرثا نورانی