تاریخچه چهارشنبه سوری در شاهنامه

سلام دوستان خوب گفتم شاید بد نباشه که تاریخچه ی چهارشنبه سوری رو بدونیم.شاید نشه کل ماجرا رو برای کودک زیر 7 سال تعریف کرد اما دونستنش برای ما بزرگترها خالی از لطف نیست.

سور به معنی جشن و مهمانی می باشد.

 براساس سروده هاى حکیم فرزانه فردوسى، سیاوش فرزند کاووس شاه در هفت سالگى مادر را از دست مى دهد.
کیکاووس زنی دیگر که جوان و بسیار زیبا روی بوده برمی گزیند. سودابه عاشق سیاوش می شود و نیرنگها می کند.
کاووس شاه بر هردو بدگمان می گردد  برای  بی گناهی آنها عبور از آتش را چاره کار می داند سودابه با نیرنگ از این کار سر باز میزند و سیاوش به پدر می گوید که پاک دامن است و از راهرو آتش عبور خواهد کرد و اگر گنه کار باشد  خواهد سوخت.
کوهی از آتش در بیرون شهر برمی فروزند و مردمان نگران و گریان نظاره می کنند.
 سیاوش به تندرستى و چاپکى و چالاکى به همراه اسب سیاهش از آتش عبور کرده و تندرست بیرون می آید.
عبور از آتش سیاوش در بهرام شید (سه شنبه) آخر سال روى داده بود.
 کاووس کی شادمان بفرمود،  از چهارشنبه تا ناهید شید (آدینه)  در سراسر ایران زمین سه روز و سه شب  جشن، شادمانی و سورچرانی برگزار شود.
ز آن پس به یاد عبور سرفرازانه سیاوش از آتش و پاکی او، همواره ایرانیان واپسین شبانه بهرام شید (سه شنبه شب) را  با پریدن از روى آتش جشن مى گیرند.

تهیه و تنظیم: ساجده طالبی