جشن تولد انقلاب(34)(راهپیمایی 22 بهمن در سال۹۳)

دختر کوچولویم روی شونه هایم خواب بود،باران می بارید و  چتر بدست بودم،اما دلم نمی آمد زیبایی های رو که می دیدم  بی تفاوت از کنارشون بگذرم.

دلم می خواهد تمام خوبی ها و زیبایی ها  رو، به تموم مردم عالم هدیه کنم.

پیش خودم می گفتم: می تونستم خبرنگار هم بشم؛ البته اون وقت، فقط و فقط خبرهای خوب  و خوش رو به سراسر عالم، مخابره می کردم!

چه پیرمرد نازنینی بود! خوش ذوق و با سلیقه!

لباس نارنجی پوشیده بود و بلند می گفت:

مرگ بر آمریکا یادت نره!

مرگ بر اسرائیل یادت نره!

به به! این عکس هم که واقعا هنری شد!

(البته مشک آن است که خود ببوید  نه آن که عطار بگوید!!)

بالن هایی که رویشان نوشته بود؛جای شهدا خالی.

نمی دونم،شاید جای ما پیش شهدا خالیه.

پسر کوچولویی،با فکر خودش پرچم اسرائیل رو درست کرده بود تا اون رو آتش بزنه.

همه بودند:پیر،جوون،کوچیک،بزرگ،مرد،زن...

برای انقلابشون.

تهیه و تنظیم:مرثا نورانی