قاصدک خوش خبر،اومد ربیع الاول 9 ( خاطرات جشن « ستاره دنباله دار»)

سلام 

پیشنهاد می کنم قبل از خواندن این پست، اگر گزارش «جشن ستاره دنباله دار» رو نخواندید حتما در قسمت «گروه سفینه(گزارش جشن ها و مراسم ویژه گروه)»  به اون سر بزنید!!

مصاحبه با یه کارشناس کودک داشتم حرفش به دلم خیلی نشست.

او می گفت: الان محققان به این نتیجه رسیده اند  که اگر دانش آموزان در دروس خود مانند :ریاضی، دیکته و ...ضعیف هستند به میزان فعالیت جسمانی و بدنی اون ها در شش سال اول زندگی شون برمی گرده!

ما توی تموم جشن هامون سعی می کنیم بازی های جسمانی و تحرکی رو با بازی های مفهومی و دانشی ترکیب کنیم؛

تموم خستگی از بدنمون بیرون شد، وقتی که می شنیدیم که پس از بازی «سنگ حجر الاسود » (به گزارش جشن ستاره دنباله دار در همین سایت مراجعه کنید.) یکی از بچه ها گفت:«عجب بازی کردیما!!!» یا مدیر مهد کودک می گفت:«ما از فردا در زنگ ها ی تفریح ،این بازی رو با بچه ها انجام می دهیم!»

معمولا موقع خوردن خوراکی های رنگارنگ،یکی از قسمت های دوست داشتنی برای بچه هاست. برایمان خیلی لذت بخش بود که بچه ها ،موقع خوردن کیک دائم ار مربیان خود می پرسیدند:پس کی دوباره بازی می کنیم؟

بازی سوم ما،که اسم اون «ستاره های دین ما» بود؛داخل گردن 14 تا از بچه ها ، یه ستاره بود که نام یکی از چهارده معصوم نوشته شده یود؛توی یکی از جشن ها، صدای خنده ی جمعیت از یادمون نمی ره وقتی که مجری پرسید:ستاره ی اول کیه؟ بچه ها به جای گفتن نام حضرت محمد (ص) نام پسر بچه ای که ستاره در گردنش بود رو گفتند:یعنی امیر علی!!

بچه ها وقتی کبوتر، بازی ها رو به زبون بغویی (یعنی زبون کبوترا) می خواند می خندیدند!

یک سئوال ذهنم رو بد جو ری مشغول کرد؛ و قتی برای بازی دوم یعنی بازی«غار حراء»  از بچه ها پرسیدیم که آیا می دونند غار حراء کجاست؟ جوابها ما رو شگفت زده کرد؟ که ما آدم بزرگ ها چه چیزی رو از دینمون به بچه های پاک و معصوم یاد دادیم، که ای کاش یاد نداده بودیم.

یکی  از بچه ها می گفت: « غار حراء همون جایی که توش جنگ شده!!!»

تهیه و تنظیم: مرثا نورانی

عکس از: ساجده طالبی