سردار کوچک سپاهم یا حسین (علیه السلام) ۱17 (موکب و یه دنیا بازی عاشورایی(۱))

1402/6/11 9:35

نویسنده : یکی از ما

2,044 بازدید

اشتراک گذاری

از تهران، به نیت مربی کودک، عازم این جاده ی شگفت انگیز و رویای شده بودم، ولی صاحب موکبی که توش مستقر بودیم، موافق انجام کار برای بچه ها نبود و می گفت اینجا جای استراحت زایرین هست و بچه ها رو متفرق می کرد.نمی دونم چه جوری شد که صاحب موکب سفره ی بانوی سه ساله ی کربلا" رقیه خاتون" انداخت و از ما هم دعوت کرد تا برای بچه ها برنامه اجرا کنیم؛

همه چیز عوض شد، دیگه خودشون هر روز ساعت 4 بعداز ظهر می آمدند دنبال مون و می گفتند بچه ها خیلی وقته اومدند و جمعیت جمع شده، نمی آیییید! قربون دل کوچیک و آسمونی حضرت رقیه برم.

بازی" مسیر پر پیچ و خم" اون قدر با استقبال رو به رو شد که حتی ام احمد(همسر صاحب موکب مخالف اجرای برنامه برای بچه ها) هم اومد و همراه بچه ها مشغول بازی شد.

بازی" آوردن آب و رساندن اون به خیمه ها" خیلی شور آفرین بود؛ بچه ها با انرژی وصف ناشدنی می گفتند:" انا انصار العمی العباس"،عمی العباس؛ قوی قوی"

بعدش هم شروع کردن یه نوحه به عربی در مورد " عمو عباس" مهربوون خواندن.(خدا رو شکر از این نوحه خوانی شون فیلم برداری شد وتو کانال بنیاد سفینه در پیام رسان های سروش و تلگرام طلایی قرار خواهد گرفت.)

خلاقیت یعنی همین که با وسایل دور و برت، کلی بازی جذاب درست کنی و بچه ها رو ساعت ها مشغول فکر و بازی و تلاش؛ با جعبه های دور ریز پاستل های اهدایی، بچه ها انواع سازه ها و برج ها رو ساختند؛

تمام تلاش شون این بود که سازه های محکم و مقاوم بسازند و مهندس کوچولو ها در این مسیر از هیچ تلاشی دست برنمی داشتند؛

بعد از ساخت، حالا موقع تخریب باتوپ بود!

لی لی حوضک عاشورایی هم، حسابی سر بچه ها رو گرم کرده بود و مفاهیم والای عاشورایی رو در دلشون به زیبایی نهادینه می کرد:

گنجشکک اشی مشی هم همراه خوبی، برای بچه ها بود؛(برای دیدن شعر " گنجشکک اشی مشی" و بازی اون به آرشیو مراجعه کنید.)

به محض خواندن شعر " گنجشکک اشی مشی" یکی از بچه ها رفت و از گوشه ی موکب- که عدس های پاک شده رو خادمین گذاشته بودند- برای گنجشک کوچولو، نذری آورد؛چه قدر بچه ها پاک و باصفا هستند.

اتل متل توتوله هم، موقعی که نیاز بود کمترین سر و صدا باشه، بازی پر کاربردی بود؛