سردار کوچک سپاهم یا حسین(علیه السلام) 57 (بوی محرم که میاد خیمه و پرچمش میاد(۱))
بچه ها، با گچ، پرچم های عزاداری شون رو باسلیقه ی خودشون درست کردند:
بچه ها،پرچم ها رو، با خودشون به خونه بردند تا توی خونه شون نصب کنند، آخه هر خونه ای که پرچم امام حسین توش باشه، همون جا میشه هیات امام حسین(ع):
هر کس پرچم اش رو آماده کرده بود،اومد سراغ بازی زیر:
وقتی مربی می گفت:"یا مهدی"،بچه ها دستشون رو روی سرشون می گذاشتند:
وقتی مربی یا عباس(ع) می گفت، بچه ها می بایست می نشستند:
یا علی(ع) می ایستادند و با یا حسین(ع) سینه می زدند:
برای جذاب تر شدن، مربی خودش حرکات رو گاهی اشتباه انجام می داد یا ذکری رومی گفت که در بازی نبود.
بچه ها بازی جذاب " حسینیان کوچک" رو انجام دادند؛ قطعات آهنربایی به همراه داستان در حسینیه ی عزاداری؛ یه بازی خوب و مناسب برای هیات ها:
بچه ها شخصیت های داستان رو پیدامی کردند و مطابق داستان، شخصیت ها رو سر جای خودشون قرار می دادند.
بچه های بزرگتر داستان خودشون رو نوشتند:
کوچکترها ،بر اساس قوه تخیل خودشون، بازی رو پیشبردند:
بچه ها مسیر پر پیچ و خمی رو درست کردند و دوستانشون باید از زیر و روی مسیر رد می شدند؛ مسیری که نشون از مسیر پر پیچ و خم زندگی بود که با راهنمایی گرفتن از توصیه های اهل بیت( علیهم السلام) می شد از از اون ها عبور کرد:
بعد هم،بچه ها، بازی پیدا کردن تفاوت ها در دو تصویر عزاداری رو، انجام دادند:
اجرا:
مرثا نورانی
ملیکا نورانی
با تشکر از دوستان خوبمون در کانون فرهنگی امامزاده اسماعیل(ع) به ویژه خانوم محمودی