گزارش از کلاس شیرین تر از عسل(آیه ی" تتفکروا")

آیه ی این جلسمون در مورد فکر کردن بود؛پس سعی کردیم بچه ها رو با روش های مختلف با فکر کردن در گیر کنیم.

 بچه ها نمایش عروسکی دیدند و به عروسک نمایش کمک کردند که اگر اسباب بازی داداش بزرگه رو داداش کوچیکه برداشته،داداش بزرگه چه طوری می توانه با مهربونی و بدون دعوا کردن،اسباب بازی اش رو پس بگیره.

بچه ها در مورد کارهایی که می توانند انجام بدهند ،در روزی که مجبورند کامل تو خونه باشند فکر کردند و پیشنهادهای خوبی رو ارايه دادند؛مثل کاردستی،نقاشی،بازی با لگو،جشن تولد گرفتن برای عروسک هاشون.

بچه ها،فکر کردند چه طوری با ماژیکی که داخل یک ظرف یک بار مصرف قرار داره و جلوی دیدشون رو گرفته، می توانند یه نقاشی قشنگ بکشند.

بچه ها صندلی بازی کردند و  فکر کردند چه طوری می توانند روی صندلی ها بنشینند در صورتی که همه ی بچه ها جا داشته باشند.

بچه ها فکر کردند، چه طوری جوجه کوچولو رو راهنمایی کنند که به مامان مرغه برسه. 

بچه ها از این بازی خیلی خوششون اومده بود و اصرار داشتند حتما هر کدومشون،تک تک مسیرها رو چک کنند.

بچه ها فکر کردند،چه طوری نوبت یکدیگر رو رعایت کنند و به همدیگه احترام بگذارند.

بچه ها معما شنیدند و فکر کردند و جوابش را پیدا کردند.

برایم بسیار جالب بود،ان گار اولین نفری بودم که برایشان معما طرح می کردم،ان قدر که شیفته شده بودند و با دقت گوش می دادند.(پایین سنگ و بالا سنگ،بالا دو لوله ی تنگ،بالا تخت سلیمون،بالا جنگل انبوه.جواب: صورت.)

این هم،از کارت آموزه مون:

بچه ها کلی بازی دیگه هم انجام دادند،این هم نمونه هاش: 

مربی کلاس: مرثا نورانی