گزارش از کلاس پیام شادمانی8(آیه ی و بالوالدین احسانا)

برای تکرار و مرور آیات و درس های جلسات گذشته،بچه ها به دو گروه تقسیم شدند،گروه اول آیات رو تکرار می کردند و در دست گروه دوم،توپی قرار داشت که هر وقت،گروه اول از ادامه ی خواندن با اشاره مربی،دست می کشیدند،هر کس که توپ در دست او باقی مانده بود باید ماه های سال رو،که در جلسات قبل تمرین کرده بودیم رو ،از حفظ می گفت،بعد جای دو گروه عوض می شد.

با بازی راه عنکبوتی( با کلاف کاموا،با کمک خود بچه ها ، یک مسیر پیچ در پیچ ایجاد می شود که بعد باید از رو و زیر کلاف هابا دقت عبور کنند.)هم ،آیه جدید تدریس شد و چون در ایام ولادت امام علی(ع) قرار داشتیم،آیه ی احترام به پدر و مادر(آیه ی ۲۳ سوره اسراء؛ که در کتاب کلاس اول هم به آن اشاره شده است.) انتخاب شده بود.

و بعد هم، بازی زیر انجام شد؛

از بچه ها مربی می پرسید: پدر من،خیلی...... است،مادر من خیلی ...........است. که بچه ها باید با بارزترین صفت مثبت پدر و مادرشون، اون ها رو پر می کردند.

بازی دیگری که به کلاس شور و نشاط خوبی داد؛ این بود که از بچه ها خواستیم که بگویند حروف تشکیل دهنده ی پدر و مادر می توانند نماد چه صفاتی باشند برای مثال:حرف «م» در مادر نماد و نشانه مهربانی می تواند باشد،حرف «ا» نماد آرامش مادر،حرف«د» نماد دوستی و حرف «ر» نماد رحمت و رئوف بودن هر مادری.«پ» در پدر نشان پاکی،پاکدامنی،پایداری،«د» نشان دانش و درستکاری،«ر» نماد راستگویی.

پیش خودمان بماند که این صفات تنها با کمک مادرهای عزیز رقم خورد وگرنه بچه ها اولین کلمه ای که دارای اون حرف بود رو بیان می کردند و موجبات مسرت و شادمانی کلاس رو فراهم میکردند،مثل دمپایی،رشته،پیدا و.....

مربی کلاس: مرثا نورانی

شاعر: ساجده طالبی