تجربیات مادرانه 1 (چرا با وجود هدیه ی فرزندی زیبا و سالم از طرف خدا، من شاد نیستم؟)

مادران امروزی غالباً کسانی هستند که قبل از بچه دار شدنشان، یا درس می خواندند و دانشجو بودند، یا شاغل بودند و یا حتی سرگرمی های مورد علاقه ی خود را داشتند.

مسلماً با ورود یک عضو جدید به خانواده، وضع فرق خواهد کرد و نقش جدیدی، به نقش های گوناگون یک زن اضافه خواهد شد به نام نقش مادری.

 اما گاهی اوقات مادران نمی توانند با این موضوع به راحتی کنار بیایند و درست تصمیم گیری کنند. برخی مادران به کلی بی خیال این هدیه های الهی می شوند و به کار و درسشان می چسبند و فرآیند شیرین تربیت را به مهد کودک ها، و یا در بهترین حالت به والدینشان می سپارند، که این کار جالبی نیست و خسران دنیا و آخرت را با خود به همراه خواهد داشت. دسته ی دیگر مادرانی هستند که شاید، به کلی خواسته ها و توانایی های خود را فراموش کرده و وقف کودک تازه به دنیا آمده ی خود  می شوند. افراط و تفریط اصلاً خوب نیست و به هیچ عنوان در دین ما به آن توصیه نشده است.

قطعاً هر دو گروه، پشیمان خواهند شد. اما حقیقتاً بهترین کار در این شرایط چیست؟ چگونه می توانیم هم وظیفه ی مهم مادری و تربیت را به خوبی و درستی انجام دهیم و هم اینکه به خواسته ها، نیازها و توانایی های خود اهمیت دهیم تا در زندگی احساس رضایتمندی و خوشنودی را تجربه کنیم.

باید برای خود، زمان خالی باز کنید.

1-مدیریت زمان داشته باشید.

2-کارهایتان را اولویت بندی کنید و به ترتیب اولویت انجام دهید.

3- از اصل پارتو استفاده کنید. اصل پارتو یا قانون هشتاد بیست، بیان می کند 20 درصد از عوامل 80 درصد مسائل را می آفرینند. به بیان دیگر ، یعنی اینکه انجام 20% از کاری که ارزشمند تر است، به اندازه ی 80% دیده می شود و به چشم می آید، در واقع کارهایی را انجام دهیم که ارزش بیشتری دارند.

4- به سرعت انجام کارهایتان بیافزایید.

5- با تمرین و ممارست کمتر بخوابید.

6- گاهی از اطرافیان قابل اعتمادتان، بخواهید که کودکتان را نگه دارد تا شما بتوانید به کارهای شخصی خود رسیدگی کنید.

7- در انجام کارها سخت نگیرید تا کارتان پیش برود.

ممکن است بپرسید که با زمان خالی ایجاد شده، چه کاری باید انجام دهید؟

بهتر است در این زمان، هر کاری را که دوست دارید و مورد علاقه ی شماست و یا اینکه برای شما ایجاد آرامش می کند را انجام دهید. می توانید ورزش کنید،کارهای هنری انجام دهید، تفریح کنید و  .........

اما پیشنهاد ما این است که بنویسید. قلم و فکر انسان، نعمتی از سمت خداوند است که هیچ کس نمی تواند آن را از ما بگیرد. ممکن است نوشتن به نظرتان کاری سخت باشد. اما اصلاً اینگونه فکر نکنید. شما می توانید خاطرات خوش و لحظات شیرینی را که از صبح تا شب با او گذرانید را روی صفحه ی کاغذ بیاورید؛ یا حتی می توانید اگر با کامپیوتر و اینترنت آشنایی دارید برای کودکتان یک وبلاگ بسازید. مزیت این کار، این است که متوجه می شوید در طول روز چه کارهایی انجام دادید،این مطلب هم به تجربیاتتان می افزاید و هم جرقه ای خواهد بود برای انجام کارهای جدید تر با ایده های بهتر.از طرفی ارزش کارهایی که انجام می دهید برای شما و دیگران نمایان خواهد شد.

اگر هم دست به قلم هستید می توانید برای سایت ها و مجله ها مقالات علمی و تجربی بنویسید. و همینطور که در خانه و کنار کودکتان هستید دانسته های خود را با دیگران تقسیم کنید و از اینکه دیگران هم از آن ها استفاده می کنند، شما هم لذت ببرید.

تمام چیزهایی که گفته شد، برای این است که حس مفید بودن داشته باشید. بدانید کودکتان آرام آرام رشد خواهد کرد و بالأخره پس از 6 سال وارد اجتماع خواهد شد. در آن موقع شما فراغت بیشتری خواهید داشت تا کاری که از قبل آغاز نمودید را با جدیت بیشتری پیگیری کنید. اینگونه هیچ گاه حس نخواهید کرد که عمرتان تلف شده و هیچ دستاوردی ندارید.

نقاشی کنید، بدوزید، ببافید، مهم این است که باور کنید می توانید چیزی را تولید کنید و خلاق باشید. مطمئن باشید این حس بهترین انرژی مثبت را در زندگی شما به وجود آورد تا در کنار خانواده ی خود، شاد و آرام زندگی خوب و خوشی را سپری کنید.